Ikimizde Korkmuyorduk Aşktan...
gözyaşı gibi iniyorum yanaklarından,
dudaklarında buluşunca,
iki kelam ederiz diye,
öyle ateş ki tenin,
kurutuyor dilimi,
konuşamıyorum......
oysa ben;
hani korkmuyordum aşktan?......
bazen;
toprağına muhtaç çiçek gibi,
parlıyor gözlerin,
işte tam burda kaynarız....
ocaktaki süt gibi ateşlenerek,
ser vermez,
sır vermez ,
iki aşığız.......
kaldı ki,
sen de korkmuyordun aşktan...
düşündümde;
başucumda dikilen ,
hüzünlü bir çocuksun ...
kalbinde yaşamak zor....
orası bazen ağrılı,
bazen sancılı....
mevsimin belirsiz,
yaşıyorsun ,
bir kışı...
bir yazı....
çalar plak dinle !
bir haziran şarkısı....
çöker akşam,
üstümüze yıkılır yalnızlık,
odalarımızda ağır fenalık,
ve dahası...
sende sıkıntı kalır..
bende sonrası....
kaldı ki;
ikimizde korkmuyorduk aşktan !!!
cok güzeldi nebile😙sarki gibi😙öyküm dedigim😙bende sen gibi yazamiyorum nebile😙
kimse korkmamalı zaten nebile ablacım tebrik ederim yine çok güzel bir şiir kutlarım...🙂👍😙
teyzeciiiimmm nerelerde kaldın yahu mükemmelsin yine hadi bakalım aşk korkmaya gelmez dimi ama ellerinden kaleminden öperim üstadım