İnkar Ettiğim Düş Çuvalları

Yarınlarım, umutlarımın
İsteklerime göre sulandırılmasıydı
Umudum olmayacak hayallere
Asılmaktı sebepsizce

Kalksa içimdeki
Şu yalnızlık perdesi
Bir adım atsam ileri
Belki çırpınmaktan
Bu kadar kıvrılmayacak duygularım

Ne kadar dayanır direnir
Kopmamak için düşlerim yalnızken
Hayatta, oluru, olmazı,
Sana bağlamışken
Sende gittikten sonra...

Sen
İstem dışı bir hareket gibisin,
Bir duygu refleksi
Engel olunmuyor
Tutamıyorum sana giden kalbimi...

Çıktığım bu sensiz yolda
Tüm ihlaller zorunlu sanki bana
Yanımdan eksik etmediğim
Patlamaya hazır düşlerimi de
Aşılması zor her yolda
Bir armağan çuvalı gibi bırakıyorum
Düşleyemeyenlere birer hediye,
Sahibi olduğunu inkar ettiğim..