İnkarın Döngüsü

"diledim geçmişe gidip de geri gelmemek
uğurladı , yarım son kapıya kadar vakit
emzirir dere nehri, ur verir ona yatak
insan hayatı besler, hayat zamana sofra"

s.a



çevirdim yine olmuyor
kum saati ivmesiz
fanus kırılır bir anda
fasıllar biter canda
gün düşse de tepeye
ikiz taşlar solmuyor


durmaz avucumda zaman
kelebek güne bitkin
renklerinden akar kan
düşler üstüne düşer
sürmeden çeker karayı
annemin başucunda
bekliyor dolunayı


nehri emer aç deniz,
yağmur sağar yeryüzü
göğsünde bulut dudağı
akan su düetindeyiz
batık bir saltanat olur
ömrün mermer sarayı
sığarız hepimiz


neden niçin soru yok
bu bir gizdir bilinmez
gün kirişinde atılı
dönmez bir hayattır ok
havaya çizer de ömrü
dönmez hayat kervanı
biraz açız biraz tok


teni bekliyor aç toprak
ey zaman çekme bırak !
aralık kalsın o kapı
nehre adanmış suyun
yatağında taş kurak
insan etten bir sunak
yaşama açın sofrayı
ölmek içindir doğmak


neden ve niçinler yersiz
işkence çeker kafam
yer yavrusunu yer
zamanda tükenir an
yoktur geride kalan
tozar üstümüzde giz
inkarın döngüsüyüz biz
var mıydı annem babam ?