İnsan Ve İsyan !

Su uyuyor
düşman yürüyordu sinsice
insana acıyı yaşatan da
canına kıyan da ?kul'oluyordu
.
.
.
...ve anladım ki
dil silah / yalan kurşun olup
tek bir atışla vurabiliyordu ruh'u
.
.
bir yanda ruh...bir yanda can...
.
.
.
faili meçhul oluyordu...
.
.
insan !

.
.
.
...

...ve ben mahpus değilim
...ve ben vicdana neşter hiç değilim
her yanım yalan
her yanım talan
her yanım bunca puştluğa bir isyan !