İnsanlık Sizde Kalsın
Her şey aynı olmaya başladığında,
Bilinmez bir yolculuğa çıkarım hayalimde.
Hava durgunsa,
Essin isterim rüzgar.
Biraz da yağmur taşısın havai bulutlar.
Ne zaman ki
Beton yığınları gözüme batar;
Alır başımı, çıkarım dağlara,
Ciğerlerim özgürlük dolar.
Heeey ! Kurtlar, kuşlar !..
Alın beni de aranıza.
İnanın,
Doğaya öykünerek sosyalleşir insanlar.
Girişi doğum,
Çıkışı ölümdür yaratılanın.
Eh işte ! arada yaşamak da var...
Öldürmek, sabretmemektir ki
Durmaksızın çarpışır zıtlıklar.
Alın ! Sizde kalsın insanlık.
Ben yoruldum, yorulacağım kadar.
"Gam çekme haline divane gönül Sana da bulunur ilde neler var ... Kimi cennet ister kimi cehennem Cennetten beride yolda neler var"
Sonunda yorgun düşülmüş zamanlar, ama beton yığınları önündedir bu bitkinlik, dağlara, doğaya, kurtlara, kuşlara dönmeye görsün, yorgunluk mu kalır hiç, "insan alemde hayel ettiği müddetçe yaşar" diyor şair, o halde "yürü hür maviliğin bittiği son hadde kadar"
kutlarım...
Her şey aynı olmaya başladığında, Bilinmez bir yolculuğa çıkarım hayalimde🤐👍👍
Belki de hep o yolculuk sürmekte...Belki de hiç bitmeyecek...
bende böyle....🙂🙂
şiiriniz mükemmeldi....kendimden çok şey buldum..
tebrik ederim efendim👑👑👑👑👑
saygılar
sevgiler
ben de yorgunum şairim...
dursam yürüyemem... yürüsem duramam sanki...
boşlukta bir salıncağım... sallayanı öyle çok ki...
yaşamak mı...🙂
kutlarım, saygımla...
ademden beri beri gelir bu düzen,
dediniz ya;adı yaşamak
gerisi teferruat,
kutlarım
sevgiyle kalın...
Güzeldi kaleminiz daim olsun dileklerimle.😊