İpek Bir Aşk Düşer Şair Yanıma

/mahur faslında geçerken zaman
gözlerimde dalgalanır nazlı efkârı/

ah sevgili/m
aşk düşündeyim
sevmelerinle çoğalt beni

ezbere bildiğim bakışların
yıldız yıldız
nakışlanırken gözlerime
ay al yazmama doğar seviyle

gözkapaklarım da seni saklarken
kirpiğim yokluğuna tutsaklaşır
günüme gün ışıkları ile gelmezsen
özlem damlalar halinde düşer yanaklarımdan

yakamozların ışıldayan kollarında
amber kokulu yağmur çiselerken
damlaları kök salar içime
nazımın dalları sevda toplar
aheste aheste dağılır damarlarıma

aşk ikliminin yeşil koynunda
ipek bir aşk düşerken şair yanıma
karanfil kokusu
sevgi dokusu
kelebek dokunuşu sıcak elim
tutunur ellerine

nefesim nefesinde uyanırken
sesini duyar cümle alem
harımın narında yanar sevmelerin
gül kokar soluğum

palmiyeler gölgesinde
gözlerinde batarken tan kızıllığı
örterim üstüme derman diye
saçılır uç uç böcekleri semaya

ey yar! sen baharı sundun
ben yazın meylindeyim
yüzümde serin gül gülüşü
sevmelerin kızıl sıcaklığında
bir el atsak tutuşacak dolunay

rüzgâr esintisi sarı başak soluğum
al ömrümü tutam tutam
usulca sar yüreğine

aşkına amadeyim...