İşine Bak Abidin

Ver fırçaları bana
Sen işine bak Abidin!
Ben çizeceğim o resmi.
Gözler en kırmızısından olacak
Yosun gibi yeşil olacak kadının saçları
Bıyıklar mavi erkeklerde
Şimşir taraklar yapacağım tüm sırma saçlara

Ver fırçaları bana
Sen işine bak Abidin!
Tuttum seni, şiircim olacaksın
bundan böyle
Ben icad çıkaracağım bu akşam sevgiden yana
sevgisizliği çizeceğim ve kandırılmışlığı
Mutlu olmayacak belki ama
komik olacak en azından
Gene ben! olup gülümseteceğim insanları

Ver fırçaları bana
Sen işine bak Abidin!
Uzun uzun anlat öykümü
yaralı yüreğimi
parçalanmış gözlerimi
müjganın ıslağını yaz
Döküleni ve elbette saçılanı...
Uykusuz akşamlarımı yaz.
(parasıyla değil mi Abidin, yaz işte)

Ver fırçaları bana
Sen işine bak Abidin!
Sen gördün mü hiç
denizin siyahı nasıl olurdu
ve
ormanın laciverdi?
martının pembesinden haberin var mı?
Peki,
gördün mü göçmen kızın eşgalini?


Ver fırçaları bana
Sen işine bak Abidin!
Ben komik olayım
sen yaz aşka dair mutluluğun şiirini.
Herkes gene seni alkışlasın
Ben türkümü söyleyeyim sen yaz şiirini
Karışma herşeye öyle
Dize sayın kadar konuş
Şiircim yaptım seni
Şairci olacaksın mahpustan çıkınca
Ünlü ederim belki de seni
Bak bu kıyağımı sakın unutma



24 Şubat 2010-02-24
Körfeze hala tepeden bakıyorum