Islak Medeniyet

Yarım dolunaya sardım senli düşlerimi
Korkutup kaçırdım nefesimi
Soluğumdan bile kıskandım gözlerinin kahvesini.
Bulutları taradım kirpiklerinle
Damlalarına gebe kaldı gülüşler

Yağmurlarınla dövüldü
Kanadı gece
Sessizdi yıldızlar öylesine
Sesin yavaşça yankılandı
Emildi kulaklarımdan gülüşünün kokusu
Sensizlik öylesine gömülüyordu geceme , geleceğime

Bulutlardan dalga kıranlar
Dağıldı bir yağmurda
Gözlerine varmadan kırlırdı bakışlarım.

Sulandındı yine
Sular aldı sıyırdı gölgeleri
Damladı zivri kara yalnızlık,
Miladına döndü
Islak medeniyet.
Yeniden doğdu göz yaşları.

?' Sağnaklarında boğuluyum gözlerinin
Kıyamam bir damlasına
Durma ağlayacaksan soluğuma ağla
Gözlerinin gölgesiyle sarıl gırtlağıma''

?' öyle bir sus ki...
Sessizliğinle boğ beni
Sormasın kimse sebebini
Öldür sevdiğim durma öldür beni,
Senden sonrası
Islak medeniyetimin eşiği.