Islandınmı Sen Hiç Sevgi Sağanağında

Gökyüzü çekilirken kendi sessizliğine,
Buzdan düşlerim eriyor karanlıklarda,
Beyaz hayallerimin ince ruhlu sahnesinde,
Dilsiz senaryolar oynuyor kendi çapında...
Bilirmisin,
Hasretin kaç kez azaplara bürünerek inletti beni,
Kaç kere kılık değiştirip te yapıştı yakama,
Adın geçince ağlama krizlerden çıkamadım kaç defa,
Kaç defa içim yarıldı da,
Bulutlar içime karışıp yağmur oldu yağdı,
Şakır şakır yağdı defalarca,
sen diye diye,
Sen diye...
Ve sen hiç sevgi sağanağında ıslanmadın,
Asla benim gibi...
Yaşlar kan olup içine akmadı sel gibi.
Adını anmadan asla uyuyamazdım,
Tövbe,gelmezdi o gece uykum.
Bozuldu sihir,seni tutmayayım canım,
Silindi saçlarına sinen kokum.
Artık uğruna ölünecek sevdaların içinde,
Ben daha yokum...