Issız Kaldım Karanlığında

Sen kendi karanlıklarında dolaşırken yaya
Yüreğimi emanet gezdireceğini mi sandın?
Yüreğin de sevdan gibi ıssız ve göçebe
Her vedasız sonlarında
Işığımı bir yakıp bir söndüreceğini mi sandın?

Ben çocuk çocuk bakarken
Masum güneş gözlerle
Sen bakardın da ne ağız ne dil vermezdin
Ben beklerken hüznümü sorarsın diye
Sen güzümün beyazını siyaha çaldın

Yüreğinde ayaza kesmiş sevdalar
Çocuk gülümsemeler sana yakışmaz
Biçare sessizliğin kalplere gebe
Sen aşkla anlaşma yapabileceğini mi sandın?

Her gece üzerine örttüğün melek bakışlar yalanmış
Yalanlar sende sevdana kara çalarmış
Aşk bir kukla olmuş senin elinde
Oynarım da, kırarım da, atarım da
Diyebileceğini mi sandın?

Biliyorum bu gözler senin
Bakışlar emanet aşkına
Yüzünde kaçak dövüşen bir savaşçı
Oynardın ihanet sahnesinde ben bakardım sana
Sen her oyununa alkış tutacağımı mı sandın?

Ruhumu rüzgarına bıraktığımda
Kendimi senin baş tacın sandım
Bir figüranmışım senin sahnende
Yanıldığımı geç olmadan anladım
Sen bu ağlatı sahnende hep kalacağımı mı sandın?

Sana kiralık aşklar yaraşır
Sığınmışsın arkasına sahte sevdaların
Yüreğin çığlık çığlığa ağlarsın da duymazsın
Umarsızca ruhuna bakarsın da anlamazsın
Sen bu gönül tahtını kuş yuvası mı sandın?

Biliyor musun?
Bir gece sürdü yasım sana
Son göz yaşlarımı gecenin ayazına bıraktım
Tutsak düşmem artık ihanet akşamlarına
Ömrümce arkandan yas tutacağımı mı sandın?

28/02/2009