Issızlığın Ezgisi

Sessizliğe uymayan sesini
koyu bir sessizlik keser
ne yâr kalmıştır , ne ser
ne başını yasladığın bir omuz
yanı başında ...



Yüzünde kederle çatlamış gülümseme
içinde kendi dünyasına kapanmış
küskün bir sen
acılarını kanırtır
bakışlarını gömdüğün geçmiş hikâyeler ...



Yalnızlığını
iki boş oda , ıssızlığı kucaklayan
karanlık salon ağırlar
ne içindesindir zamanın ,
ne de büsbütün dışında ...



- Hayat dönmeye devam eder -