İstanbul Gibi

gibiler şiiri esnetir derler

desinler

için gülüyor İstanbul gibi

gözlerinden anladım

saçlarını salmışsın hüznün büyüsüne

hançerende gece

yağız türküler söylenir

birini kendime sakladım

sesin yorulunca unutma

unutmak ölüm

yordamı kucakla sen

konuşurken dillerin mülemması

çoğalırken çizgilerin ışıkta kırılması

ağaç uçlarına sarıl böyle zamanlarda

gidip dallara bağır mesela

umuttur senin adın

ne zaman eğilse ay çiçekleri yere

içinin üşümesi büyür

ruhunun zaman döngüsü çağlar

şaşarsın

ah çağlar

yanarken kızıllar

dizginleri elinden kaçmış atların sırtında

yol durmaz

durulmaz

koşarız adım adım

.

https://www.youtube.com/watch?v=6-sW7XD5UJQ