İstanbul Telaşı

Mahzenleri sebebsizlikleri ile dolu gecenin
Bu kıştan kalma ömrün

Bir geceden diğerine kaç gün doğumu var ki
Gündüzü saymazsan

Yüzsüzlüğünü biriktirir göz pınarları
Adınla başlayan masalların

Dilsiz yağmurlar sonrası kaç gökkuşağı siner gönlüne
Uzaklarda anlatılan o masalı saymazsan

Büyür yokluk sürüklerken ıssızlığını
O malum yol ayrımına
Ömrün kaç kez duraksamış
Bu hazan hüzünleri durağını saymazsan

Bir İstanbul telaşı gönlün
Kalabalıklara yabancı gözleri arar sanki

Ne acı güzleri yaşar gibi yalnızca
Bu kıştan kalma ömrü saymazsan...