İstanbulun Yalnız Veliahtı

Üsküdar vapuruna bindiğimde
Motorun çalışmasıyla
Denizin köpüklendiğini gördüm
Sanki yüreğim köpürmüştü
Ben ise onu gözlerimle görüyordum!

Vapur ilerlerken martılara simit attım,
Seninle yapamadığımı
Bak yine tek başıma yaptım!
Yalnızlığa alıştım!

Kalabalıktan uzak
Sessiz, sakince
Kız kulesini gören
Bir banka kendimi attım!
Seninle yapamadığımızı
Bak yine tek başıma yaptım!

Güneş cayır cayır yaksa da
İlkbaharın gelişiyle bedenimi
Hiç bilemeyeceksin sen
Nasıl yaktığını sevdamın yüreğimi!

Gözüm dalsa da uzaklara
Başka bir şey değil
Tek düşündüğüm sensin
Bilme ama!

Böylesi daha hayırlı
Bahanesi hazır ya
Neden sevemeyeceğinin
İşte o da
Uzak oluşumuz sana göre!

Ama başarmak için
Çaba göstermek,
Emek vermek,
Beslemek gerek!
Yoksa yanı başında da olsa sevdiğin
Ne anlamı var uzak durduktan sonra!

Gönül düşe kalka bugüne geldi,
Ağır yaralıyken seni buldu.
Bir el uzatsan,
Yüreğini açıp da ısıtsan
Ne olurdu!

Boş ver sen
Bilme ama!
Uzaktasın ya
Sevmek zor gelir sana!

Güneş batıyorken
Sultanahmet cami ardından,
Bende kalkıyorum
Yalnızlığıma eşlik edip
Tutuyorum evin yolunu takatsizce!

Bilme sen ne kadar sevildiğini
Nasip değil demek ki
Benim duyduğum sevgi sana..