İşte Bizim Hikayemiz

sadece giden mi ağlar hep
kalanın sürgünüdür aslında el/vedalar
cüretsiz dir bazen kalemim
kaç kalemim orta yerinden kırıldı

sayamadım
bitiremedim sol yanımda ki seni
adını ezberleyip sessiz haykırdığım
denizlere ç/aldım gözyaşlarımın t/uzunu

ve sen beni uçan kuşlardan soracaksın
yakamoz ışıltıların da parlayan yıldızlardan
dolunay serinliğini bir çıra sıcaklığına s/attın
sen ne kadar sarmala san buz tutmuş yüreğimi

güz yorgunu sensiz günlerim salkım saçak
oy sevdasına dargın olduğum
gururundan izin almaksızın ağla
bütün hikayeler bir varmış bir yok/olmuşlarla başlar

/bizim öykümüzde doğmamış çocuk masallarıyla başladı ve bitti/