İzafi Bir Güz Masalı

Yer küre
derin bir kazıdır bu
ruhumun krokisine düşen/ bir gölgeyim aslında ben


Şimdi adımı hatırlayan kaç masum tanrı var elinizde


Mesela ilhak edilmiş bir kadavraysa bu mevsim
her ağrı bir acının sözlüsüyse
ve nikahına almışsa beni her namlu
tek celse de ölmem mi lazım



İçime dökülen asfalttan geçti bütün kuşlar
ben orda ağzının kıyısında mor bir güz



Dokunsam devrilecek o kent içine
kırmızı bir Lila, kanayan gülüşüyle
Öpecek beni masalımdan



Üçüncü Türden bir rüya


Üstüme örtülen bir yer küre
Su safir Sadom
ve kum/ Kalbin türevinde


Ayrımsız dedim etin tırnağına
öpüşen larvaya
ceviz ağacına
ağlayan penguene


Beni sakın unutma dedim kendime
sonra sana...


Daha bir şiiri bölüşeceğiz


Yer küre
topragın ve tanrının üstüne
ölümü öldürmek

Bir aşkın sesine
La...








CC_