Izdırap

Seni Allah’a havale ettim
Ne halin varsa görecektin
Adaleti varsa dünyanın sende çekecektin
Adil bir ıstırabı diledim bencilce
Birazcık üzülsün, burnu sürtsün
Yo asla ! canı yanmasın !
Beni bilse yeter dedim..

Öyle amansız öyle emin öyle vakur diledim.
Ne halin varsa görecektin...
Öyle ürkek , öyle ezik öyle rezilce diledim
ürkerek diledim, ümitle dedim...
canı yanmasın beni bilse yeter, beni bulsa tamam.

Başına bir felaket gelecekti, sustum
Nefretine gücüm yok, canın yanacaktı
korktum...
Alnımda bir soğuk rüzgar, dilim dişimde bir kaşıntı
kabuk bağlayan yerlerinden ellerimin
duvarlardan kazıyorum siluetini
ne seni sevdiğimi, ne talihsiz sövdüğümü...
canım yanıyordu bilmiyordun

Ne halin varsa görecektin
Gördün mü?
Bilmiyorum...
Kıymetim anlayacaktın hani
Hiç güzel andın mı daha sonra ?
Bilmiyorum
Ne saadetini duydum ne felaketini
Ne cismin kaldı ne hülyan

Seni Allah’a havale ettim ya hani
Meğer o günle başlamış itikadım
Soluksuz söverek
Akşama erdirdiğim hatıralarından
Günahlarını yükleniyorum
Her sabaha dua ile yutkunuyorum
Seni, sen olmakla birlikte bana rağmen
Belki yeniden daha bir yürekten
Bahşedebilirdi her an
Dualarda ram olduğum Rahman

Mü’min bir uykuya dalıyorum da
Başka bir yerde, başka bir yüze tebessümünle irkiliyorum
Ne saadetin ne felaketin biliyorum, kahroluyorum...
Kendimi Rahman’ a havale ediyorum
Adaleti varsa dünyanın deliksiz uyuyacağım
Duvarsız uyanacağım bir gün ...

S(y)N