Kaç Kez Dibe Vurdum Ben Bilir misin ?

Yaşamak sadece nefes almak mı sence?
Kaç yangın geçirdim ben bilir misin?
Alev Alev yanarken içimde kalan,
Hayata dair her şey,
Yok olurken ruhumda sevgiye açan son umutlar,
Enkaza döndü bedenim,
Sallandım,
Tükenmek üzereyken,
Küllerimle yeniden başladım hayata.
Yeniden doğdum,
Yeniden doyurdum umutlarımı çoğaltarak.

Kaç kez gemileri batırıp dibe vurdum ben bilir misin?
Yolun en sonunu gördüm,
Dehlizlerde kayboldum,
Çaresiz kaldım,
Her şeyi mi bitirdim,
Ama dipteyken bile,
Unutmadım yaşadıklarımı,
Yitirmedim hiç aslımı,
Ben oldum,
Ben kaldım
Düşmedim ayaklar altına
Ezdirmedim mecidimi yaşayan
O ayaklı deccallara...

Kaç kez tüketildim ben bilir misin?
Arkamdan çevrilen,
Ne dolaplar gördüm,
Ne fitne fücur ruhlar,
Beş para etmeyen çıkarlar uğruna,
Öyle arsızlaşmışlardı ki o zavallılar,
Ruhlarını şeytana satacak,
Üç kuruşluk zevkler uğruna,
Kalleşçe vuracak,
Adiliği de maharet sayacak
Kadar pervasızdılar.
Doğru bildim
doğru kaldım,
Eğilmedim hiç boş dimağlara,
Köklerimi sağlam tutturdum
Yaşam toprağına,
Varsın sallayıp dursunlar onlarda.
Rüzgârlar dokunmaz bana,
Ne fırtınalar atlatmış bu çınar zamanında.

Kaç kez yaşamın sonuna geldim ben bilir misin?
Soluğumu son kez çekerken ruhuma,
Pamuk ipliklerine bağlanan,
Ne yaşamlar gördüm.
Uçurumun uçundan,
Bakarken aşağıya,
Alacağım son nefesin
Dibini gördüm ben orada.
Ve işte o zaman
Yeniden sarıldım hayata,
Yeniden tutundum yaşayacaklarımın ucuna,
Ve yeniden,
Koştum tüketilemeyen umutlarımın kollarına...

Kaç kez ağladım ben bilir misin?
Kaç kez ağlatıldım,
Katıla katıla,
Gözyaşlarımda boğuldum,
Hırpalandım,
Her gözümden yere düşen damla,
Sen oldun avuçlarımda,
Biriktirdim, biriktirdim, biriktirdim.
Sonra yüzüme sürdüm ellerimi,
Senin kokunu duydu yüreğim,
Sana olan sevgimle bağlandım hayata,
Senin aşkınla her defasında yeniden var oldum.
Elimi sakın bırakma,
Her badire sen ile geçti,
Her acı sen ile bitti,
Her çöküşte senle yükseldim yine göğe...