Kaç Kez Yutkunulursun Ey Hayat
/ zamana boyun büktü tüm v/akitler
Ayaza kesti tüm hevesler/
dolanırken düşüncelerimde eğreti u/mut
ertelemelerde başlar düş üşümelerim
sığ suların oyuğunda saklıyken
ruhumun örselenmiş yalnızlığı
sönmez sol göğsümde ateş
tükenmiş keşkelerimin t/uzağında
sabır dilenir bakir sabahlarım
birikmiş hayallerim d/ağlaşırken
dilek yakıp gül dibine bırakılır
can kırıklıklarım
gün sayarken zaman
kendime döner külrengi yitiriliş
kırılır rüzgârın çığlığı kaldırımlarda
hasret kol gezer gece sapaklarımda
bir çentik daha atarken gün
gözlerimden öper akşamüstleri
düğüm düğüm dağılır nabız atışlarım
tütün sarısı hicran sızdırır u/mutsuzluk
ay batışı ilişirken g/özlerime
soluğumda soluklanır kaçkın gece
çatılarda uyuya kalır avuntumun g/izi
sırtımı sıvazlar kırık çocuk gülüşleri
dilsiz
s/özsüz
keskin keman ezgileriyle
iliklerime kadar doğaçlama yığılır ezberlerim
boynuma ah gibi asılır hüzünbaz yıllar...
oy oy oy🙂
Nefise Hanım hoş gelmişsiniz👍
Ne güzel aynı çatı altında olmak,çok teşekkür ederim değerli yorumunuz için,
Sevgiler yüreğinize👍
Hatice Hanım şiirinizde işlenen u/mutsuzluklar tüm insanlığın yaşanmıştıklarına dokunuyor. Her şeye rağmen yaşamanın güzelliği tutuyor insanı yakasından ve son nefese kadar bırakmıyor... Şiire duyguları çok derin ve ince işlemişsiniz... Nice güzel şiirlerinizi okumak dileğiyle... Tebrik ederim...
Kutlarım abla güzel şiirini emeğine yüreğine sağlık.
sustum ve kutluyorum...
Çok teşekkür ederim değerli yorumlarınız için..
Sevgiyle kalın👍