Kaçınılmaz Ayrılık

evladiyelik bir aşkmıydı yaşadıklarımız
ucuz bir romanın hüzünlü sayfalarında
tutunamazken mavi bir hayata umutla
tuz basarken ömrümün kanayan yaralarına
neydi serilen cam kırığı yolların acısı aramıza
sararmış mevsimler mi kondu yapraklarımıza..

zamansız dolarken gecenin hırçın telaşları
güz şarkısı mırıldadı hüzünler kulaklarımma
her düşünce binlerce parçaya böldü seni
her kelime söndürdü içimdeki kor ateşi
nankör kavuşmaların kurbanı mı oldu sevdamız
tuzak çukurların mimarı mı oldu aşkımız
her adımda daha fazla gömüldü umutlar
çıplak gözlerle seyretti bizi yıkılışlar..
sustum olanlara!!
sustukça bin kere dağıldım kollarında...

hazin ölmeler kaldı yanlızca geriye bana
aklımda binlerce soru
kalbimde bu sevdanın sonu
nereye baksam hep aynı cevap

''kaçınılmaz ayrılık''

ve astım rüzgara hayali yakarak
savrulup uçuyorsun sonsuzluğa..

söyle sevgili?
hangi çirkin neden
bitirdi masum aşkımızı...