Kaçmak Mı Aşk

Daha yeni tanışmıştık aşkla
Elele, gözgöze yürüyorduk deniz kenarında,
Çay bahçelerinde kurumuş yapraklara ve soğuğa inat
Deniz görmek bahane idi, biz birbirimizi seyredip,
Mutluluğu arıyorduk.....
Neden daha önce tanışmadık diye
YANIYORDUK

Zamanla ayrılığın geleceğini,umutların biteceğini,
Bu aşkın tükeneceğini tahmin ediyorduk.
Yine de herşeye restimizi çekiyorduk
Ve ne kadar istersek isteyelim şu yalancı dünyada
Bir tek sevginin yetmeyeceğini,
ANLIYORDUK

Hayat öylesine darbe vuruyordu ki bize
Yıkılmamak için birbirimize sarılıyorduk.
Sen; benim umutlarım, gençliğim
Bense senin dar gününde limanın. oluyordum
Nereye gideceği belli olmayan onlarca yol içinde,
BOĞULUYORDUK

Yarınları yaşamak imkansızdı,
Dünün geçtiğini ise, net olarak biliyorduk.
Önemli olan yaşadığımız gün,
Yıldırım hızıyla geçen saatlerin bize sunduğu mutluluktu..
Belki bu huzur içerisinde gözlerimiz doluyor
AĞLIYORDUK

İlk defa kim söyleyecekti ayrılık sözünü,
Kim gidiyorum,beni unut. artık yokum diyecekti.
Kim kimin elini tutmaktan korkup,
Gözlerine bakmaktan çekinecekti.
Kim, kimi çaresizce terk edecekti..
BEKLİYORDUK....

İlk sen söyledin Aşkım, güneşin batmakta olduğu bir zalim akşamda
Gidiyorum...artık beni arama dedin. Sebepsizce
O anda ölmek dahi, daha cazip geldi...
Ne kadar bilinsede,, fırtınalar koptu içimde.
Yıllara meydan okuyan bu yürek,. tükendi çaresizce

Sadece sen gitmedin ki bitanem
Umutlarımı, mutluluklarımı da götürdün giderken.
Bir engelliydim artık, yarısı olmayan
Bıraktın gittin beni..düşer, ezilir demeden..

Neden bu zalimlik, ?sorma? diyecek kadar
Söylenmeyecek derecede sır olan neydi.
Nereden çıktı bu gizlilik, neydi bu kaçış
Hani bir insan öldürmek, bütün insanlığı öldürmek gibiydi.

Şimdi; dolaştığımız yerlerde seni arıyorum.
Gönlümde umutsuzluk diz boyu, acılar katar katar,
Hayallerimi yıktın,sevgimi parçaladın,kalbimi ezdin....
Artık, adın soylu, temiz, asil olarak anılsada...
Bilki bende soyadın SAHTEKAR