Kadavranın Kesik Şiiri
-I-
Benim bir sesim yok;
Göğüs kafesimdeki bülbül bile değil;
sadece,
kemiklerimde biten zehirli bir sarmaşık
ve ya soluğumu emen ağulu bir ot.
Benim bir ismim de yok aslında
ama
Anadilimde yitim; başka dillere geçtiğimde yetim
deniliyor bana.
Ve bir an olsun bakışın dönecek olursa bana doğru,
İhtiyacın olacak bir pusulaya.
Daha doğduğum gün kaldırılan cenazemden
öyle bir geçti ki
başlangıç meridyeni;
Bana doğru dönerken başın, taşırsan cebinde
bir pusula,
belki kaybolmazsın
vücudumun doğusu ve batısında.
Fakat sakın ola ki kirpiklerimin daracık aralığını
daha da aralamaya kalkma,
ellerinle,
orada her şeyden bihaber gözlerim var
ki;
aslında benim bir tek gözlerim var.
Ne olur,
bir de onlara dokunma.
-II-
Benim tek bir şiirim bile yok;
Hasta, yılgın ve ölgün olmayan. Ama
sakın ola ki sorma sebebini;
Sonra dilime pelesenk oluyor
o hep aynı yalan:
Terkedişinle bir ilgisi yok; sadece yazdım.
Önce sen kanıyorsun bu yalana; sonra
sırf sen kandın diye ben.
Ve öyle bir kanıyorum ki
durdurulamıyor artık iç kanamalar.
Yalnızlık ışığı oluyor sonra başucumdaki lambanın
Duvarımın köşesine sinen garip bir çocuk.
Şehirden kaçıp yalnız kalmak istesem;
peşimi asla bırakmayacak bir kaçık.
Ne mutlu sana, bir yalnızlığın var senin, deme sakın ola
ki;
Benim bir tek gözlerim var.
Ne olur,
Bir de onlara bakma.
-III-
Sana aşık olduktan sonra, benim bir tek gözlerim kalmıştı;
Rahibenin bekaretini korurken gösterdiği
ihtimamı,
ben de onlara gösterdim ama;
onlar hiç bakmadılar,
hiçbir varlığa, sen dışında.
Bir kez baksan; yine aşk olacak!
Hani, ilkinde intiharımın o iyelik hali.
Ve yine aşk olacak; hani sonradan azrailsiz bırakan,
cesedimi.
Bir tek gözlerim kaldı işte;
Şimdi gözlerimle konuşuyor,
gözlerimle susuyorum.
Gözlerimle soluyor,
gözlerimle ölüyorum.
Benim bir tek gözlerim var,
Ne olur,
Bari, onları bırakma!
â??Şiir mi şairi yüceltir,yoksa şair mi şiiri?' diye bir soru yöneltirse,ilk önce dururum, sonra cevabını vermeye çalışırım eksik travmalarımla,her ne kadar müşkil olduğunu bilsem de sorunun..Bazı sorular işte böyle serilir önüne,ansızın.. Sorumuza dönecek olursak,tabii ki de şiiri yücelten Şairdir,kaleminden akmasına vesile olan kişidir.Ve, çok çok ehemmiyet arz eder bu okuyucu için,bunun için en'lerimizi dizeriz çoğu kez kağıtlara zira... Başlıktaki Kadavra'nın kim olduğunu tespit ettikten sonra şiiri okumak daha zevk verir yüreğe.Aşık mı yoksa maşuk mu? Ben sola çekilip Aşk diyorum,bu aşk kadavrasıdır,sanırım (sanırım diyorum,en iyisini şair bilir çünkü).Ve doğar doğmaz yok olan, kaldırılan kadavra,hayatı yaşamadan götürülmek,ne tuhaf duygu. Sesi ve ismi olmayan bir aşk şimdi karşımıza zuhur ediyor.Bilahare kendisini bırakıyor bir yaprak gibi rüzgârına, aşk(o rüzgârı tarif edemem belki).Yalanları bile pay ederken şair,sırf â??O' kanıyor diye,kanmaya yüz tutmuş bile bile,geleceğe dokunmak istemeden..
-I-
çok sesli bir yüreğin düğümlenmesi gibi.
''sakın ola ki kirpiklerimin daracık aralığını daha da aralamaya kalkma''
__seversen ölürüm der gibi
-II-
uçurtmanın ipinden kopup kaybolması gibi
''Önce sen kanıyorsun bu yalana; sonra sırf sen kandın diye ben.''
__hani bir aşk vardır hep yalandır ama yine de seversin.
-III-
kemiğindeki özü kaybedişinin serseriliği
''Bir kez baksan; yine aşk olacak! Hani, ilkinde intiharımın o iyelik hali.''
__delirir gibi köpürmüş aşk.
Ahh bir kere bozuldumu gözlerin bekâreti... Islah etmez artık bırakma deyişlerindeki figân.
Biraz esrik
Biraz da özlemsi bir ruh hali var şiirde
Ve bugün okuduklarımın en güzeli
Bahsi geçen pusula,azıcıkta kaleme yön verse
Okunması doyumsuz şiirler çıkacak...
Kutluyorum.
Benim tek bir şiirim bile yok; Hasta, yılgın ve ölgün olmayan. Ama sakın ola ki sorma sebebini; Sonra dilime pelesenk oluyor o hep aynı yalan: Terkedişinle bir ilgisi yok; sadece yazdım. Önce sen kanıyorsun bu yalana; sonra sırf sen kandın diye ben. Ve öyle bir kanıyorum ki durdurulamıyor artık iç kanamalar. Yalnızlık ışığı oluyor sonra başucumdaki lambanın Duvarımın köşesine sinen garip bir çocuk. Şehirden kaçıp yalnız kalmak istesem; peşimi asla bırakmayacak bir kaçık. Ne mutlu sana, bir yalnızlığın var senin, deme sakın ola ki; Benim bir tek gözlerim var. Ne olur, Bir de onlara bakma.
bu güzel şiir yazan ve paylaşan sevgili şairi canı gönülden kutlarım okurken keyif aldım duygu yüklü bir çalışma olmuş efendım bir aşk ancak bu kadar güzel anlatılır sevgili şairim kalemin daim ilhamın bol olsun efendım saygılarımla Baki Ortak
Bazen bu tür acıların yaşanması gerektiğini düşünüyorum. Yaşanmalı ki; böyle mükemmel eserler ortaya çıkmalı. Okudukça taçlandı şiiriniz. Yüreği ve kalemi kutluyorum.