Kader Seni Bile Seveceğim

Dirhem, dirhem katre, katre geçti zaman,
Ben zamanı eritmeye çalıştım zaman beni,
Törpüledi aheste, aheste, hiç fark ettirmeden.
Geri dönüp baktığımda, yıllar sayılmaz oldu.
Neler ümit etmiş, neler ummuştum yaşamdan,
Geçen yıllar bana ne verdi, ne götürdü benden.
Hesabını yapamaz oldum, korkuyorum artık.
Geri dönüp bakmaktan, geçen günleri anmaktan,
Mazide kalan ömrümde, ne acılar yaşadım ben.
Ne çok hüsrana uğradım, ne çok hayallerim öldü.
Mutluluğu tatmadan, Zevkten sefadan habersiz,
Hain kader kapadı, çelikten kapılarını üzerime
Gençliğimi çaldı benden, yollara hasret bıraktı
Yollar, dağlara çıkan yollar, ovalara sapan yollar.
Sevgilinin hasretini dindiren,özlemini bitiren yollar.
Ne çok özlemiştim engelsiz yollar sizi,
Ne çok özlemiştim doyasıya sizde yürümeyi.
Oysa attığım birkaç adımdan sonrası hüsran,
Karşıma kalın duvarlar çıkar, arkası meçhulüm.
Bağrıma esen rüzgârı hissetmek ister döşüm
Güneşin doğuşunu, batışını unuttum, yılar var ki,
Mehtabı görmeyeli, kaç zaman oldu bilemiyorum.
Yıldızların oynaştığı, mehtabın ışıklarının kucak açtığı,
Sadece düşlerimden arta kalan manzara, benim için.
Denizin adını duyarım, dalgaları hayalimdedir sadece.
Ana, baba, bacı, kardeş, buram, buram özlem tüter.
Hasretlik yıllar yılı, ayrılık ölümden acı, ama çaresiz.
Yüzünü unutmuşum beni doğuran anamın ne deyim.
Kınası hiç eksik olmayan, elleri ile pişirdiği çorbaların,
Tadı kalmış damaklarımda, sessiz hıçkırıkları kulaklarımda.
Yeşile hasretim, bir ağaç dalına konup, öten kuşun sesine,
Bir dere kenarında ağaç gölgesinde dereden akan, su sesine.
Suyun sesini dinlemek, yazıda öten cırcır böceklerinin,
Kendi dillerince söyledikleri, şarkılarını anlamadan dinlemek,
Tüm bunların değerini, kaybettiğinizde idrak edebilmek,
Bu hasletlere sahip olabilmeyi ne çok isterdim, bilseniz.
Ne çok isterdim sevmeyi, sevilmeyi, bir güzele gönül vermeyi.
Kırlarda rengârenk çiçekler arasında, yeşile bürünmüş ovalarda,
Sevdiğimle koşup oynamayı, sinesine başımı koyup uyumayı,
Ne kadar çok isterdim, kime ne zararı var bu masum hayallerimin.
Benim elimden kalemimi alan kader, benim hayallerimi ölü doğurtan kader.
Bilesinki asla hayallerimden vaz geçmeyeceğim,
Yıkılmayacağım, sana inat hayallerimi bir gün gerçekleştireceğim.
Yüreğimden sevgiyi söküp atmayacağım, Önce kendimi sonrada,
Tüm kainatı, canlı cansız tüm varlıkları sevmesini öğreneceğim.
Bana bunca zumlu yapan kader seni bile seveceğim, seni bile, seveceğim.

21.07.09

21 Temmuz 2009 179 şiiri var.
Beğenenler (3)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (8)
  • İnsan iradesi Kudret Ehlinin iradesi, okyanus ve damla nüansına benzer.

    Yoksa biz gerçeği tanımamışsak

    zengin olsak ne olur

    fakir olsak ne olur

    iş akıl - kalp - beden üçgeninde biter

    tebrikler

    saygılar

  • 15 yıl önce

    çok güzel bir anlatımdı...güzel bir şiirdi...

    zaten bir gün kaderini bile seviyor insan...

    tebrikler arkadaşım...

    sevgiler

  • 15 yıl önce

    Ne çok isterdim sevmeyi, sevilmeyi, bir güzele gönül vermeyi. Kırlarda rengârenk çiçekler arasında, yeşile bürünmüş ovalarda, Sevdiğimle koşup oynamayı, Sonrada sinesine başımı koyup uyumayı, Ne kadar çok isterdim, kime ne zararı var bu masum hayallerimin,

    hayallerinizin gerçek olması dileklerimle tebrikler 👍👍👍👍👍