Kadın Gözüyle
Şimdi mi?
...Yıllarca
Dayatılan tüm kadınlık rollerim
Provasız sorgusuz sualsiz iken
Kelimelere suskular sırdaştı
Kişisel direnişimi başlatıyorum desem...
Belki de;
Bir hikâyenin finalini yazıyorum
İyi anneliğin tarifini de reçete yazar gibi
Yazıp önüme koyan annem
Kulağıma mutluğumu fısıldayan ses...
Nerden bilsin ki garip?
Ezilmişliğin vurgu yapan tonunda
Bakışlarıma gizlemişim kimsesizliğimi
Kilitlenen ağız dolusu gün kırıklarımı...
Sancılı bir süreçle gardiyan, bizler
Bir kez daha dünyaya geliyoruz.
Eski fotoğraflarımıza bakarken
Beceriksiz, uyumsuz, nankör, bencil
Ve daha bir sürü şey olduğumuzu sanırken
Son-bahar hitabelerimizde...
Ruhumuzda, yüreğimizde, benliğimizde
Yaşanmıyor tekrar anlar
Geçti gitti bak ki dünlerimiz
Eğriyi doğruyu
Cahilce gezdi durdu
Acı izi kaldı dudağımızda?
Ne çekersek işte şakıyan bu dilden
İçimizde saklı duran ne varsa işte ondan
Onca şeyle sevmişken, katlanmıyor muyuz ki!
Geceleri bir türlü uyuyamamış iken
Gönül yoruldu bilesin!
Sert duruşun altında barınan
Korkularımız,
Titrek ellerimiz,
Ürkek bakışlarımız,
Dudakların pembeliğinde...
Tutkularla kadınca!
Kadın gibi işte...
Bildiğimiz kadınca!
Yoksa imkânız yolu yürümemeli miydik?
Bir tarafımız çok masum yanımızla
Öbür tarafımız toy safça
İnanarak...
Aldanarak...
Kanarak...
Belki de kanmak isteyerek
Dokunuşları içimizde saklı tutarak
Kaçak ama kamaşarak
Bir parça kopup giderek
Hatta sökülerek
Öyle böyle değil
Nasıl deyim anlatamam
Öylesine çeşitlidir ki bu istekler...
Direnişim bilinmezlerle dolu gelecek
Hep onay bekleyen ince bir ses...
Ha deyince değiştiremiyorsun ki
Ne kendini ne de hayatını...
Bak, yeşermeyen dala dönmüşsün
Çözemedin çözülmüyor
Konuşamazsın lal eyledi dilin
Size değil..
Sözüm geçmez!
Ben kendime kızarım
Ardından yağdırırım sitemleri
Yılların hırçın izlerini
Bendeki değişimin nedenlerini
...Anlamam uzun sürdü
Bugünden bakınca,sadece
Zorlu bir yol olduğunu söyleyebilirim...
Mücadelem ise sevgiden aldı gerekli besinini.
ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-
😙😙
Şairin dediği gibi; ''beyaz bir sayfaya bakmak '' duru akan bir suyun sesini dinlemek gibiydi satırların. Öyle samimi, öyle içten ki hüzün bile olsa sevdim bu hüznü.
sevgiyle kal.
👍👍👧Şimdi mi? ...Yıllarca Dayatılan tüm kadınlık rollerim Provasız sorgusuz sualsiz iken Kelimelere suskular sırdaştı Kişisel direnişimi başlatıyorum desem... Belki de; Bir hikâyenin finalini yazıyorum İyi anneliğin tarifini de reçete yazar gibi Yazıp önüme koyan annem Kulağıma mutluğumu fısıldayan ses... Nerden bilsin ki garip? Ezilmişliğin vurgu yapan tonunda Bakışlarıma gizlemişim kimsesizliğimi Kilitlenen ağız dolusu gün kırıklarımı...
Sancılı bir süreçle gardiyan, bizler Bir kez daha dünyaya geliyoruz. Eski fotoğraflarımıza bakarken Beceriksiz, uyumsuz, nankör, bencil Ve daha bir sürü şey olduğumuzu sanırken Son-bahar hitabelerimizde...
Ruhumuzda, yüreğimizde, benliğimizde Yaşanmıyor tekrar anlar Geçti gitti bak ki dünlerimiz Eğriyi doğruyu Cahilce gezdi durdu Acı izi kaldı dudağımızda?
Ne çekersek işte şakıyan bu dilden İçimizde saklı duran ne varsa işte ondan Onca şeyle sevmişken, katlanmıyor muyuz ki! Geceleri bir türlü uyuyamamış iken Gönül yoruldu bilesin! Sert duruşun altında barınan Korkularımız, Titrek ellerimiz, Ürkek bakışlarımız, Dudakların pembeliğinde... Tutkularla kadınca! Kadın gibi işte... Bildiğimiz kadınca! Yoksa imkânız yolu yürümemeli miydik?👧👧👍👍👍