Kadın Güncesi...

burası imkansızlıklar şehri....
büyük
istanbul...
uzaktan hoş görünür çehresi
ama
unutmuşsan direnmeyi
zor geçer kül rengi bulutların ,
gölgesi altında yaşam...




etrafında dolaşan aç kurtlarsa cabası.....




uzaktır sabahlar sevdalara
buz gibi soğuktur gecelerin nefesi
üzgündür bir anne
ağlıyordur geceyarısı pencere önünde
kaybedilmiş bir hayata,
zulasında kan......





bir düş olur olur bazen bu şehir....
olanaksızda olsa hayaller
yanar neonlar
görünmez gerçek yüzler
gözler konuşur belki ama
bakışlar öpüşürler......
hercai bir elem taşır kirli caddeler.....





ayak izleri kalır sokaklarda
ağlamaklı kadınların
makyajı akmıştır sabaha karşı
sahte bir sarışının....




ürperirken derinlerde
dağınık bir yatak
soluk resimler
teninde ayın doğması ise cabası.....





zordur bu şehirde kadın olmak...
bir deniz kıyısına bile sığınsan
kum fırtınası...
ya da
yürümek istersen özgürce
her adımında
kaygılardan derlenen gülümseme
bir damlanın kayboluşu gibi denizde
yokolursun dönüp baksan ardına,
sırılsıklam
ter içinde






uğurböceklerinin varlığına istinaden
direnmek
ve yaşama çabası da cabası......





akşam vakitleri daha da bıçkın
iç çekmek gibi kadın güncesinde....
ilişmeden iğreti aşklara
kenarından geçebilmek
anılar biriktirip,
omuzuna dayabilmek yakamozun
tutunabilmek yıldızlara....





ahhh !
her şey çocukluğumuzdaki gibi olsa
"size yakışmadı" demeseler mesela
geçmese dedikodu kayıtlarına....
dostluklar olsa
bir merhaba sıcaklığında....
nergis koksa günbatımlarında
kadın gül....
gülistan olsa....
rahat uyansak sabaha....







kadın dilinde hikayemizi anlatan sayın birsu canyola teşekkürler...
fon;carlos cuevas.....rauldi blasio