Kadının Adı V/ar...

( I )



Belki;
Her doğumda diri diri toprağa gömülen neslimde
Belki de;
Adak kınalarıyla kızıla boyanan ellerimde kokuyordur



Üzerimden sıyırdığım kadın kostümünün
Altındaki çıplaklıkta ölen insan yanımın faili...



/Herkes inkâr etse de;
Ağlatamayan günahların telaşında asılıdır adım.../



Hep bir adım arkaya itilmişken varlığım
Sesi duyulan bir tokadın izine saklanmış g/özyaşım,



Kapasanız da kulaklarınızı yüzyıllardır
Secdeye varamayan alnımın lekesinde kalan
Koca bir çığlık adım...




( II )




Bilmeyin
Bedenimde kalan bedduaların karanlığını;
Nasılsa kustuğum kan gölgesinde daha da güçlenir varlığım.



Güneşe nikâhlı coğrafyaların kuraklığında kavrulsa da anaçlığım
Sırtımdaki tüm sıfatların mihnetinde ağlar çocuk yanım.



Yok saysanız da,



Aslında



V/AR adım;



İnsan/ım

Adım

Kadın...




Haziran'2009 Aydın...