Kafam Bidünya

Öğle saati kadehlerinden
Mey otlanan zehirli engereğin
Sapkın hikayeleridir
Cüzamlı mısraların
Yegane ilhamı!

...

İğdiş infazını beklerken yaşlı Dut
Çıktı son nesil larvaları
Yumurtalarından İpek böceğinin
Ve
Sona kalan yeşil umutlar
Sımsıkı sarılmışken yaşlı dallarına
Yem edildi
Sözde muhteşem kozalarını
Dışkılayabilmeleri için
Obur İpek böceği larvalarına...

/.../

Kutup çölleri ayazında
Müthiştir manzarası
Mahrem vaha dinamiklerinin!

Tükenmişliğin sahte şehveti
Sarılmışken hüznün beline
Çığıltılı gelişleri
Anılarda yankılanan arzular
Çekiverir soğumuş ayaklarını
Küllenen kasıklardaki isyan ateşine...

Hece sayısı bozulmuş bulutlar
Kuruluğunda çakarken
Safran sarısı şimşekleri
Kör neşterlerle dilimlenir
Pıhtılaşmış hayaller...

Yağamayan yağmura kurban edilir
Peltesi kırmızının tonlarında
Kaşıklanıyorken aşk!

Her defasında öykünürken son öpüşler
İlk sefer masumiyetine
Chanel moru dudaklar ardına kilitlenir
Kalıntıları Tekirdağ acılığında sevişen diller...


Sonunda ise
Yok oluş çaresizline ramak kala
Agnostik ruhu
İsi anason tüten
Duman imdatları gönderir adamın...

Son materyaldir bulunduğu ortamda
Ateşe verdiği iç çamaşırları!

...

-Kendinden dahi korkan uzak şehir dilberi!

-Mümkün müdür bu ruha sahip bir adamı
Orta şekerli kahveye eşlik
Uzak sevdan ile ayıltabilmek?