Kafamız Güzel

ne depremler yaşadı bu şehir
ne sarsıntılar gördüde yıkılmadı durulduda
biz hala sallanıyoruz sokaklarında
ellerimizde içkiler
dilimizde türküler
ve
duyduk ki yüzün deryaya düşmüş
bir hüzünle sahildekiler efkara bürünmüş

anlamadık ki senmisin güzel
seni böyle gösteren derya mı güzel
yoksa seni böyle gören bizim kafamız mı güzel

duran ben değilim ki ayakta
tutun ulan düşerim şimdi deryaya
ne kaldı ki elde avucta bu yaşta
hiç beklemeyin fazla duramam ayakta

voltka bardagıma limon dilimleri düşüyor görüyorum
hıçkıran insanları duyuyorum
bir hüzün var bilmiyorum
ulan rakı balık olmayınca
ben bu deryadan bu yardan
hiçbişey anlamıyorum..