Kafiyesiz Yaşam Notları / Deli

Sarmaşıkların arsız dokunuşlarından sebepli gülüşler asılı bıraktım kapı girişine.
Ahşap merdivenlerin gıcırtılarına sinen hayatları düşünüp,
İhtiyarlığımın kucağıma bırakacağı
Kedi mırıltısından sebepli yalnızlıkları düşünüyorum şimdiden.


Erken mi dersin bu mevsimde ölümü g/özlemek?


Aşklar biriktirmiş bir fahişenin
Saatlik mutluluklar yarattığı bedeninde beliren
İhanet emarelerini düşündükçe içim sızlıyor.

Şakağıma dayadığım son tebessümle
Canıma kastedeceğim.

Bahar akacak damarlarımdan incecik
Hasretimle kavilli dokuz tahta altına gömüleceğim.


Bitecek en can alıcı noktasında sonunu merakla beklediğin hikâye.
Gazete manşetlerine taşınacak cinsten bir çığlık olacağım zihninde
Kucağımda yeni doğurduğum ölümle
Eteğimden çekiştiren ecinnileri emzirdiğim güne lanet okuyacağım

Ten dokunuşa hasret
Soğuyacak nice zaman sonra.

Soğuk bir bedenin peşinde dolaşan
Leş yiyene dönüşeceğim.


Sıfatsız bir gün daha doğacak
İğfal edilmiş bedenimden
Ölümün himayesine vereceğim yetimliğini gerekçe gösterip
Hâkimiyetsiz mahkemelerin
Soğuk duvarlarına vuran bir mübaşir sesi olacağım
Şiddetli geçimsizliği gerekçe gösterecek bir davanın
Sonuçlanmayan celsesi olarak
Ruhsuz bir kâtibenin parmaklarının ucunda dolanan zapta
Gerekçe olarak sunulacağım.


Ve hayâsız bir mevsimde
Hayâsız bir ruhun
Edepsiz isteklerine tıkayacağım kulağımı.


Kuyular açtığım düşlerime
İlk taşı ben atacağım.
Aklı olan varsa çıkarsın bakalım.




Mart'2010 Aydın...