Kağnı Arabası Yolculuğum

İki yorgan yükledi
Bir heybe ekmek
Yarısı ekşili arpa ekmeği
Bir iki de kabkaşık
Bir de beni kaldırdı koydu
.........Yorganların arasına
'Ho' Dedi akşamdan
.............Öküzlere babam.

Göçüp gittiğimiz tarla
..............Üce dağında
Babamsa arabayı vurdu
......Kara dağın yoluna
Çocukluğumun ilk yolculuğu
..........Anam yok yanımda!
Yol boyunca
Çakalların uluması kulaklarımda
Gece yarısı
Yıldızlı gök altında
Arabanın mazı dişi kırıldı
Kaldık dağın başında
Babam, otluğun pınardan
Su getirmeye gitti
Ben yorganı çektim
Korkuyla başıma

Aluçtan keseri ile kestiği
Ve tarlasında yatan
Bir komşunun yardımı ile
Tamir ettiği kağnı arabasını
.......Babam sabaha karşı yürüttü
Ben tâ çocukken kucaklamıştım
Çoğu göğüs gerilemez acıları!

Bizim yollarımız
Acı direncimizle tükenebilir
Bir kağnıya yol vermeyen
Dağ tarlasının
Kahrı nasıl çekilebilir?
.................Bilemezsiniz!..

Siz bizi hep
Umursamaz yüzümüzle gördünüz
Bizim yaşadığımızı yaşasanız
Şimdiyece çoktân düşüp ölürdünüz!
24-07-09