Kahır Semazeni

içimdeki cehennem
yeni ateşler doğururken geleceğime
yangın artığı yüzümü sürüyorum
sunaktaki külüme

sen
masal dağımın yorgun bekçisi
bense kara yazgısı silinmeyen
günah keçisi
dolaşığım kendi örküme

avuçlarımda çözemediğim kördüğüm
düşlerimde dilemma
dip vurgunu umutlarımı yalayan
başımda akşamın gölgesi gibi
gitgide derinleşen hezeyan

gördün mü bak
yine yuvası yağmalanmış garip serçenin
şeytan kör karanlık kusuyor geceye
seninse dilinde
ruhumu kırbaçlayan uğultulu cümle
-sevdin sevmedin
geldin gelmedin-
oysa
şunun şurası ne kalmıştı kiraz mevsimine
kapıları açık bırak demiştim
yeminler olsun ki
-gelmiştim-
gelecektim

şimdi bulanık akıyorum bilinmezliğe
gıcırdayan çarkından dökülüp
susuz bentlerinde boğuluyorum
kahır semazeni değirmenlerin

ellerimde yarım asır sararan tütün kokusu
yarınıma zehir zıkkım dünün sorgusu
neden sevdiğim
neden son tetiğe kalır kurşunun en acısı
ve neden tanrılar
kilitlerini yine kendi elleriyle kırar
yarattıkları kutsal hazinelerin

kurak yazım son durağım
gözlerime sitem sitem yağıyor alaz gözlerin
zehre bulanmış neşter gibi saldırıyor böğrüme
korunaklı yerinden nasıl da kanırtıyor yüreğimi
hırçın ellerin


24 Mayıs 2010