Kaktüs

// Sevgiliye hitaben//



Sen;
Dünya evimin neşesi,
Yalnızlığımın yol arkadaşı,
Penceremin gülüsün...


Her gün seni görmeye gelir
Sevgi suyuyla beslerdim.
Sen şımardıkça şımarırdın
Ben o şımarık halini seyreder
Güzelliğine bakmaya doyamazdım.

Arada okşamak isterdim
Sen beni kendine yaklaştırmazdın.
Gözümün önünde hasretimdin
Bir bilsen beni nasıl üzerdin
Yine de sana küsmezdim.

Sıcaklığına dokunmak isterdim
Ama ulaşamazdım.
Sana uzanan ellerlimi kanatırdın
Ben yine yaralarıma aldırmaz
Seni severdim
.
.
.
.
.
Kaktüs!...
Dikenlide olsan
Çiçeğimsin

Her ne kadar sevgiyle dokunmalarımı kanatsanda
Gönül penceremde ayrı bir güzelliğin var..