Kal Ne Olursun

sen git gideceksen
ama ne olur kendini bırakta öle git
birşeyler kalsın gidişine dair
ruhun birazda olsa sıradan hasretlere alınğanlığımı eksiltsin
hiç bir deniz üzerime gelmesin sonsuzluğuyla
durgun bir anımda önüne hiç bir şey gecmesin hayallerimin
yüzüme o bildik avuclarınla su atma ne olur
bilirsin yangınını söndürmek zordur yüreklerin

sen git gideceksen
ama ne olur kendini bırakta öyle git
yaprakların sesisliğini bozmasın ayrılık havası
sevdalarım kayıp gitmesin arasından ellerimin
yerdeki çamura basmaya mahkumsa ayaklarım
gökteki yıldızlara bakarak yürürüm
ben yıldızların efendisiyim ama
yanlızlıgında tek varisiyim

sen git gideceksen.
ama ne olur kendini bırakta öyle git
düsüncemizin kıyısına gelsin sevdanın sandalı
yagmurlar inceden inceye yağsın
masmavi dalgalarımız olsun kapılıpta gideceğimiz
işte o zaman insin yıldızlar bütün geceyi sarsın
özlüyorum sanma,ağlıyorum sorma
bari birkac gözyası ertele,gitmeler kalksın

sen git gideceksen.
ama ne olur kendini bırakta öyle git
kacıyorum sanma hayata meydan okursam
bu bir istilasıdır yüreğimin ayrılıklara
kimsenin olmadıgı diyarlara değsin ayaklarım
ellerim,kokusuna hasret kalınmış kardelenleri toplasın
bittiği terde başlasın düşüncelerimin kalp atışı
bana gelen kursunlar dostlarımdan olmasın

hadi şimdi git gidiyorsan
ama ne olur kal seviyorsan.