Kalbim Aç Kalmış

// . . Sevdamız Yere düşen kuru Yaprak misali mi . . //
// . . Yoksa beyazın içinde çözülemeyen desen mi . . //





Bu Akşam
Kalbim çok aç
Kadeh bardağımı gözyaşlarımı içine damlatarak dolduruyorum
Her yudumum da
Yüreğim tuzlu şaraptan ağlar
Sana seslenir. .
Dilenir. .



Açık penceremden
Odama giren rüzgar
Senin isminin harflerini savurur yüzüme
Dokunur elleriyle hıçkırıklı yaralarıma




Içimdeki sensizlik hırçınlaştıkça
Yırtılır masum hayallerim
Her delikten hüzün notaları yeşerir




Akşamın kırmızı sahnesinde
Bizim minik anılarımız şarkı söyler
Yalvarırlar ikimize
,,Bizi unutmayın,, diye
Işık onlara tutulmuş
Mendil onların elinde, ıslak. .
Yıldızların alkışları onlara gelir



Aç kalbim;
Gemi gibi karanlık suya batar
Yalnızlığın ilk sayfalarını yazar
Mor acıları tadar
Üşür, yine seni arzular
seni sayıklar. . .




Yürek kapım açık
Hadi gel !

Yetim
Perişan
Aç
Kalmış kalbimi esrarengiz aşkınla doyur
Desenini boş beyaz yüreğime işle
Hiç çözülemeyen iki aşık o(ka)lalım dudaklarda . . .