Kalbin Öldüğünde

kalp sevince
ne sıcaktır dağlarda ki kar
sokakta yağmurlar ikinizin
ve cafteryalar

kalp özleyince
yakınlık, uzaklık görecelidir
dört mevsim gezinir sevgilin
düşünde

kalp üzülünce
gözünde evren puslu gridir
bir tek sen sevmişin sanki
kimse seni anlamamıştır

kalp öldüğünde
acıya bile tatlı tebesümdür
öfken dahi duru bir su gibi
gönül gözün açılmıştır...