Kalbine Benim İsmimi Koy

kalbine benim ismimi koy
bağımlı kalayım gözlerine

içimdeki yolcu buldu seni
bıraktı nehirlerin peşinden
gitmeyi

sessizdir şiirlerim sensiz
kırılan birşeyler var sanki
sensiz ve mevsimsiz

şafağın yere yaklaştığı an
bildik koku vardır ekmekde
şarkılarda, aynalarda...

saz' ın iç sesidir ney'deki
özlemi kim anlatır böyle içli
ateşine düştüm nefes gibi

her akşam uyur iken masal
diye yorumladığım sen söz
ver, düşlerim solmasın...

benim adımı çocuksun koy
büyüyeyim, seninle öleyim