Kaldır Yeminleri...

Ellerimi uzatıp semaya,
Bir bir topladım hüzün yıldızlarını...
Fırtınaya kaptırdığım,
Kavuşmalarımızı kurtaramadım bir tek...
Nazlı yar...
Pencereden baka baka ,
Süzüldü gözlerim...
Ama sevdamı da içime gömerim...






Şimdi ezgilerimi tekrarlar oldum...
Dilim söyler, söylemez oldu...
Ucu yanık fotoğrafınla birlikte,
Belli belirsiz siluetindir gönlümde...






Gömleğinin bir kolunu,
Darağacı belledim şimdi...
Zindan olan gecede,
Zehir zıkkım düşünceler içinde,
Akıttım hüznümü bilinmezliklere...






Ya ölümsün!...
Ya da bu sevdanın dalında tomurcuk...
Artık erken gelen,
Hazanda solmaya niyetim yok...
Sevdamdır baharda olan...
Ki, umudum olsun...
Ses ver sende!!!
Çiçek açsın baharım...
Hüzün değil...
Sevda yağmuru çiselesin toprağıma...
Gri coğrafyam renklensin...
Sen kaldır yeminleri...
Gel sevdiğim...
Sesimiz sulara karışsın...





Aksın çağlayanımız...
Alt üst etsin karlı coğrafyaları...
Eritsin buzları sevda ateşimiz...
Dört mevsim bahar olsun gönlü(n)mde...
Yeniden filizlendir umudumu,
Ki acılarım azalsın...
Üzerime yağan yağmur,
Her gün çoğalan acım,
Bu yanık ezgiler,
Beni soluksuz bırakan sen...
Duyulsun ki ibret olsun aşığım...
Gel bu ibretten payını al...
Kaldır yeminleri aradan...




Yeminim yeminin olsun...
Aşk yolunda... Sevgi kolumda...
Yürüyelim benimde umudum olsun...