Kaldırdık Kadehleri Aşkın Şerefine
sessizlik ...
dedi biri
konuşulacak o kadar çok şey varken
dekor hiç değişmedi...
masada aynı yüzler,
kaldırdık kadehleri
aşkın şerefine...
ateşle sarmalandı kahrım
tenhalaşınca saatler
öldü parmaklarım
yazacaktım !
yazamadım !
sabır...
dedi biri
yüzümde yılların insafsız izleri
aldım gölgemi
yürüdüm yoluma
böylesi daha iyi...
sıkıştırılmış korkular
ve aklımda yeni fikirler var...
"allahı anarken daha mı bilinçliyim ne ?"
kadın dudağımda duam
aşk...
dedi biri
kül hikayesi
marifet meselesi...
saklıma aldım herşeyi
elim göğsümde izledim geçmişimi
bir an,
bir mekan,
bir can adına
gül yaprağı hatrına
hayal kıvamında
şarap tadında
sev...
dedi biri
sev...
dikenli teller çekilirken tenimden
sayısız hikayeleri sildim deftreminden
neden ...
dedi biri
neden...
yürüdüm !
yüreğimde umudun nafile çiçekleri...
yüreğimde umudun nafile çiçekleri ...........................................................👑
helal olsun saana sırf bu dize için nebile ... şiir mi o da çok güzeldi 👍
sevgiyle kal ...
İkinci ve üçüncü pasaj anlamlarını da aşmış. Kalemin tecrübesi ve ustalığı yansımış doyumsuz bir portreye. Yaşanılan ve hissedilen bir çok şey taşmış ufacık tümcelerden, dağlarca, yollarca. Günümün şiirine, tebriklerim sonsuz. Işık yanınızda olsun.
Ne diyebilirim ki en iyisi "sus" desin biri... Şiir zaten anlatmış kendini..
Ablacım seviyorum ya ben seni
"dikenli teller çekilirken tenimden"
şiirin yüreği bu dizede atıyor, o kadehler ve o yazan kalemler hiç inmesin, şiirin şerefine, tebrik ve teşekkürlerimle Nebile Abla...
sessizlik ... dedi biri konuşulacak o kadar çok şey varken dekor hiç değişmedi... masada aynı yüzler, kaldırdık kadehleri aşkın şerefine...
Yarasın dedi yan masadaki biri Bir ötekisi; Sürsün gitsin mahşere...
Kutluyorum şaire.