Kalemimden Güller Bitecek

Bu kalemden kırmızı güller bitecek
Gönüllere arzu endam edecek
Her kelimesini ince ince seçecek
Bu kalemden gönüllere abı inci düşecek


Nev Baharları, kızıl kan tarllarında arayanlar
Acı biçecek Kızıl gözyaşıyla, gelincikler boy verecek
Kalemden damlayan kankurşunu kelam
Yarın sace ve sade benim bağrımı deşecek

Aşkın gücünü anlayamadık bir türlü
Çanakkalede Kumandanın sözü
Şimdi biz tanrıyla savaşıyoruz !
Galiba onunda son sözüydu bu

Sulara gömerken düşmanı, biz biz değildik
Kükreyen, Canımıza katık iman gücüydü
Onca garibin ölüm uykusuydu
Tanrıyla beraber olanlar, tanrı kadar güçlüydü

Kalemimden güller derilecek
Seven odur ki diken bile sevilecek
Gönül nazargahında insan yeniden dirilecek
Varlığın hakimi sensin, bizi tekrar tekrar diriltecek!