K/alemin Külleri

dünyadan dönerken hayata takıldı ayaklarım
düştüm
ellerim çamur lekesi
yıprandım
üstüme karanlık kokusu sinmiş
horlandım
saçlarım kaç yerinden dökülmüş
ağladım




ellerimden tuttu
gözlerimi kamaştırdı bir melek
göz yaşlarımı avuçlarına doldurdu
gamze çizdi yüzüme
gecenin tepesine güneş yaktı
gözlerimi öptü usulca
üç harf yankılandı sokakta

a ş k...




sıcak ekmeğe muhtaç savaşın çocuğuydu ellerim
ülkesine sığındım adını beş vakit zikredecek dillerim---