Kalp Yarası
İsyanın sınırlarında dolaşıyordum,
Bir akşam üstüydü.
Cebimde ve yüreğimde koca bir delik,
Tüm kuvvetimle havayı içime çekerken
Gözlerim gökyüzünde gezintideydi.
Ellerim bana kızgın bir şekilde,
Paltonun içine girmiş ısınmaya çalışıyordu.
Ayaklarım varmıydı?
Bilmiyorum.
Gözlerim yaş doluydu....
Yaşlar süzülmeden aşağıya doğru,
Rüzgara çarpıyor ve yok oluyordu...
Ve dudaklarım,
Sanki yüzyıllarca suya hasret kalmış,
Vahası olmayan,
Ve bir daha olmayacak bir çöl......
doğrudur abi umut... şair bizden önce demiş, "umuda bin kurşun atsada ölüm, unutma umuda kurşun işlemez gülüm" yüreğimde her zaman abi...
yalnızlığım, kanadı kırık kuş gibi çökmüş omuzuma kaçacağı, uçacağı yok... dercesine.
ben biraz da umut diyorum sevgili Serkan.
paylaştığın için teşekkürler.