Kan

kan
ruhumun ürperişlerinden süzüldüğünde
şeffaf bir buse olup
uçar konar
konukgahına

anlarsın o an
yanmanın akıbetini
bir sevda türküsü alır götürür seni
en içlisinden

sonra başlarsın çırpınmaya
herkesin yüzdüğü engin sularda boğulursun
bir hıçkırık düğümlenir boğazına
ne yaptığını
işte o an anlarsın

kurtulamazsın ektiklerinin yazgısından
vakit de geç dönemezsin
bir kaderdir pişmanlık omuzlarında
ilelebet esiri olursun artık

kaybolur gidersin sonsuzluklarda
yarınsız kalırsın şimdiki zamanlarda
ve alırsın eline vicdanını
kurtulamazsın azabından

çok yorulursun düşünmekten
bitmek bilmeyen amansız gelgitlerden
bir buruk şaraptır yaşam artık
içtiğinde tek başınalığının resmi

nedir nedendir diye sorma
kayıtlıdır her şey defterde
tek yapacağın sabretmektir
vicdanın verdiği ceza ebedidir

dayanması çok zor gelir önceleri
sonra başlar bir kayıtsızlık
alıştım dersin
dersin de
sadece kendini kandırırsın