Kan ve Savaş ve Ölüm

Kan ve savaş ve ölüm... Barut kokusu her yer
Biraz gözyaşı ve yas şehrin havası zalim
Çığlıklar havalanmış bombalanmış caddeler
Dağılmış dört bir yana bakışlardaki zulüm
Acı ve keder ve yas... Kalbimin enkazında
Üşüyor şimdi ruhum savaşın ayazında




Dua ederken çocuk huzura ermek için
Şakağında bir silah, gözlerinde korku var
Ah bilmiyor kim bunlar neden nasıl ve niçin
Bakışları hudutsuz, yüreğinde saklı hâr
Öpsem çocuk koklasam sineme sarsam seni
Utansam insanlıktan affeder misin beni




Ateş ve gam ve hüsran... Gönlümün cephesinde
Zırhlı sevgiler vardı güllelere yetmedi
Sol yanımda bir çocuk çırpındı kafesinde
Bulutlara döşenen mayını fark etmedi
Ah ölüyor çocuklar ölüyor masum anlar
Irkından, inancından gömülüyor insanlar




Şimdi her yer karanlık güneşi batırdılar
Gök ceninler yağdırdı ölü kentin üstüne
Barışı kefenleyip tabuta yatırdılar
Ve asıldı insanlık darağacından güne
Kan ve savaş ve ölüm... Utanç günüdür bu gün
Mutluluk zindanlarda an ilelebet sürgün