Kangren Gecelerime Sardım Ümitlerimi

bir düş kurdum
sana dair
senden habersiz
bilirsin
düşler sınırsızdır
düşlenen habersiz


// habersiz olmadığını biliyorum
ama şaşıyorum
vurdum duymazlığına
ve kızıyorum
bilmiyorum
sana ya da bana...//


güneşi gözlerimde
batırdım
seni doğurdum
yüreğimde
ışıksızlığımla
körlüğümle


// körlüğüm seni gördüğüm gündendir
ama ışıksız değildim sen varken
güneş sen ay sen
ve alıp götürdün bütün ışıklarımı
sessiz ve sedasız giderken...//


karanlıktı düşüm
ve eksikti
gülüşüm
sana bütün sunulsa
da yüreğim
parçalara bölünmüşüm


// karanlıktı ve hangi yollardan
geçtiğimi bile bilmiyorum
parçalarımı sorma bana
eksikliğim ile ilgilenmiyorum...//


bütün denizlerden
uzaktı düşüm
yine de bir martıyı
öldürmüşüm
avuçlarım kanıyor
dudaklarımda kırmızı yanıyor


// sen denizken ben martıydım
ve sen şimdi tanımsız
ben dalgasız
intihar gözlerimde düş
dudaklarımda acı bir gülüş...//


bir düş kurdum
eksik
ve parmak uçları kesik
bilirsin
yanlızlığın düğümleri
dolanmıştı parmak uçlarıma


// eksiğim düşte ve gülüşte
yanlızlık bağlamış hücrelerimi
kangren gecelerime sardım ümitlerimi
kurtaramadım
gülmelerimi
kestim ve sustum...//