Kanlı Sahil

'Yorgunluğunu bastonuyla paylaşan yüreğim geziyor ruhunun sahillerinde hala gözlerinin esareti üzerimdeyken...'

Bilemediğin özgürlüğün mavi kanıyla yoğrulan düşlerdeyim şimdi
Ve dün gibi acılardayım hala

Güllerle gelmiştim
Hatırladın mı?

Seni seviyorum nidaları
Ve
Henüz
İnsan eli değmemişti
Bakir kokulu ıssız tenine

Gölgesizdim
Gelmeden onun da
Ayağına taş bağlayıp
Salıverdim
Özgürlüğün mavi koynuna
Seni benden çok severse diye

İlk adımda kanamıştı ellerim
İlk adımda ve daha sığınamadan
Göz bebeklerindeki ışıltının bir kenarına

Nereden bilecektim ki
Mevsimin
Kan yağmurlarının
Sağanak zamanı olduğunu

Ruhuna yaptığım her kanlı çıkartmada
Dalga dalga ölülerim vardı
Kıyıya vuran
Sana ulaşabilense
Hiç kimse
Bir de koca şehrin hiçlik kalıntıları içimde
Peçenin altındaki ölü gerçek gibi
Kumlara gömülen sessizlik gibi

Sonra her deneyiş
Yitirilen düşlerin
Mağlup ağıtları ile bitti
Ruhuna çektiğin dikenli tellerin dibinde

Kalesine sığındığın
Yalnızlığından
Büyülü şarkılar mı kurtaracak seni
Saçların dökülürken sızıdan
Rüzgârsız mahzenlerde
İntihar gülüşleri ile
Attığın kahkahaların yankılarını
Duymuyor musun?
Aynalarda

Melekler siyah değildir ki
Nasıl ulaşacaksın karanlıklardan
Ellerine bulaşan aşkların kanları
Hücrenin duvarına
Yazmışken adını
'İhanet' diye

Üç beş kez ölmekle gök yarılmaz kahrından
Ve yaralarına tuz kokusu sinmeden
Mubah değildir sevginin mahremiyeti

Aşifte sevginin
Yüzü güldüğünden beridir
Sadece anıların can yakan kokusunu
Doldurmak için yüreğime

Ve
Çekmek için içime
Arsız ihanetlerin gerçeğini

Belki de
Can çekişen
Çırılçıplak anıların ölümünü
Kolaylaştırmak için geliyorum
Her 'An' dönümünde

Elimde gölgesi zehirli hançer
Kalemlerimle
Ve yırtık defterimin kalan kirli sayfalarıyla
Bu şairin gözyaşı mührünü vurmak için
Arafta kalan yüreğinin
Kanlı sahiline


14.10.2012 / Şair-i Gülhan...130