Kapat Mahinur Edalarını (avuçlarıma Aksın Gözyaşların)

kefensiz dilara akşamlarım her kuytusunda yaşam dileklerim
kahhar düşlerime boğuldu kaldı
asi ırmaklarda gözyaşlarım

haydi kaldır başını düşlerimde hükm et
gücün yetiyosa zindanlara at sevda bulamacında rüyalarımı

git gide eriyor şakaklarımda insafsız zaman
vurulmuş ardına kadar açık
akılsız devran-ı yakut

narenciye kızarıklar erdemine erdi kişiliksiz argolukların

nazına kül bastı kış gecesi ateşlerin
yaralarıma tuz ilaçlıksızlıklarında
çürüme ayyukluğunde her saliselik
andaç vakurluğunun

çeşmi bülbül ibriklerde suları gül yapraklarının
elhamra sarayı gizemine kandı yürek idraklerim
tozunu süpürdü zaman
iliklerime kadar safi aşkla doldum
dolum noktalarım noksansız

alın yazım hep kara noktalarla dolu çaresiz
ezildi zaman değirmeni taşlarında her sevda somurtkanlığı

hey..
esirlik mabudesi sanmaki ben senle
azil sevdamdan vaz geçerim
hele vursun şafaksız ardlarım güneşli yarınlarıma
bak tek kalemde
her şayi
ama her şeyi nasıl silerim

kapat mahinur edalarını
avuçlarıma inkar gözyaşların aksın
boşver benim ne olacağımdan
sevdam derin ilmeklerde
örülü kalsın