Kapı

fakir
evsiz
perdesiz bir gülüş sızdı
kaburgamın sancılı soluğuna
silmemiştim daha
yırtık paçalarımdaki terbiyesiz çamuru
göç kokusunda bir ceylan vuruğu
kanında bir aslanın çaresiz ağzı



oysa
inadına
bütün koyakları karnıma vurdum/patikaları ciğerime
her kertiğine gözlerim aktı, kurşunlanmış ağaçların damarlarına
bir yaprak gövdesi
bir çiçek hücresi/ne anlatır ki
yaban yalnızlıkların
göç yemiş yeminlerini mi

oy