Kapıyı Aralı Bırak
Hayatın parmak uçlarına sıkışmış yıllarını çekiştiren.
Gözleri düş bozması çocuk.
Ne vuslatsız baharlar gizli yüreğinde?
Sen Tanrıyı bile iliştirmezken gözyaşlarına.
Hangi kutsanmış su olup aksam bilemedim.
Dudak uçlarında kanayan yaraya.
Adına adadığım kelimelerimi avuçlarına bırakırken.
Dokunsun istedim bir kez kirpik uçların kuytularıma
Şehir yangını sözlerin küllendi.
Dilleri lal oldu beyaz kağıtların.
Acıya bilendi parmak uçlarımdan damlayan sevgi.
Yakalayıp umudu kulaklarından
tapındırsam ayaklarına.
Sahi düşlerim gülüşlerine erermiydi?
Hadi bas yine hayatın bam teline.
Sessizliğine boğulsun kulaklarım
Bir aşkı daha öldür as ki satırlarına,
yaşadığından haberim olsun.
Acıya bağımlı düşlerle bırakma beni yapayalnız.
Kapıyı aralı bırak ki,
yokluğun birazdan dönecekmiş gibi olsun.
tebrikler👍
Ebrcuğum,şiirin çok şey söylemiş.Ne vefalı dostsun sen. Tebrikler canım benim. Özellikle son satır kopardı beni,dizelere takılı kaldım.Harika bir şiir.
iyileşip gelicek inşallah 😥
Acıya bağımlı düşlerle bırakma beni yapayalnız. kapıyı aralı bırak ki, yokluğun bürazdan dönecekmiş gibi olsun.
👍👍nerde gülüm keşke yokluğu yerine kendisi gelse beklenenin.