Kar Çiçeği/Yaz Üşümesi

I

mavinin sinesine vurmuş martıları izlerken
deniz tutar mı! lodosun g/özlerindeki leylâyı

bulut dibi parmak uçları nemliyken
ararmı! teşne hayatında seğiren özlemin a/yazını

dövmeli gemilerin sessiz kayboluşlarına b/akarken
ç/ağlarmı ufuğunda'ki sardunya beyazı


y/akıyor göğüs uçları al yazmalı
kemiksiz haziranın düşünü emzirirken

yazıyor yeni bir oktavla esrar içmiş sokakları
gri bir notayı üflerken

üşüyor lâmelif kıyıları // yaralı //
etinde alaca bir sabah palazlanırken

II

tahta atları seviyor kanaviçe düğümlü siyah saçları
dudağındaki katrelere yeni bir imlayla koşarken

başladı bâdelerin de eylülün doğum hazırlığı
akislerin de remile // kum falı // bakarken

bütün yakamozlara kendini ezberletirken
kanıyor dişlerinde düğme küpeli günahları

güneş ıssız perçemini d/ağlarına çizerken
sürgün oluyor yüzüne güzelliğin bütün demli nazı


III

eflatun renkli fanus boş bir odaya düşerken
düşlerin de bırakıyor yalancı insanları // aşkları //

yeni bir alfabe okuyor sol kemiğinden
imgesiz kalıyor şiirin kanatları

her salı // çocukluğunun karton yanı //
dikensiz güllerin masalını hayâl ederken

kayboluyor n/azında edalı kadın bakışları
topuğundan kopan güne, kar çiçeği gibi doğarken

../