Kara Değirmen

Her kırgınlığım götürür beni uzaklara
Kırılmış hayallerim tutmaz bir daha



Gönül bahçesinde bir gonca güldüm
Hüzün rüzgarları soldurdu bülbülüm



Kanıya çekmişler ruhumu, asıldıkça acıtır
Şu omuzlarım çekmez bu yükü bülbülüm



Kanattıkça kanatır canımı, kanı yolları taşlıdır
Taş yüreğim de, yollarda ki taşta nedir bülbülüm



Döndükçe kara değirmen yüreğimde
Ruhumu üğütür, nasıl dayansın buna gönül, bülbülüm